捨不得讓你走 (မင္းကေလးေက်ာခုိင္းထြက္ခြာသြားမွာမျမင္ရက္ပါ)

曲 : 陳俊廷 詞 : 翁鵬宇
ေတးေရး၊ ခ်န္ကြ်င့္ထင္ သံစဥ္၊ အုန္းဖုန္ယြီ
ေတးဆုိ၊ ၀မ္က်ယ္

你曾是我最惆悵 最最難忘
မင္းေလးဟာကုိယ့္စိတ္ထဲမွာ ေျကကြဲ၀မ္းနည္းရဆုံး ေမ့ေပ်ာက္လိုမရဆုံးသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။
人在歲月中流失 多少夢想
လူသားမ်ားဟာအသက္ရွင္ေနထုိင္တဲ့ဘ၀ေန ့ရက္မ်ားထဲမွာ ဘယ္ေလာက္မ်ားလွတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အိပ္မက္ေတြဆုံးရွဳံးခဲ့ရပါသလဲ။
當我看著你的臉龐 那種感覺永遠都一樣
ကိုယ္မင္းမ်က္ႏွာကိုျကည့္မိစဥ္တိုင္းမွာ ခံစားမိရတဲ့ခံစားခ်က္ဟာထာ၀ရဒီခံစားခ်က္အတိုင္းပါပဲ။
你是我心中 最痛的痛
မင္းေလးကကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ နာက်င္ရဆုံးဒါဏ္ရာျဖစ္သလို
也是我心中 最夢的夢
အိပ္မက္ေနရဆုံးအိပ္မက္တစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။
Chorus1:
[捨不得讓你走 卻無力挽留住什麼
မင္းခြဲခြါသြားမွာမျမင္ရက္သလို တားဆီးထားဖုိ ့ကလည္း ကိုယ့္မွာအင္အားမရွိခဲ့ပါ။
雖然堂堂男子漢 也會忍不住淚流
ေယာက်ာၤးစင္စစ္အမွန္ျဖစ္ေသာ္လည္း မ်က္ရည္ျပည့္လွ်ံ၀ဲက်လာျခင္းကိုမတားျမစ္ႏုိင္ခဲ့ပါ။
捨不得讓你走 卻無力強求些什麼
မင္းခြဲခြါသြားမွာမျမင္ရက္သလို ေတာင္းဆုိဖုိ ့လည္းအင္အားမရွိခဲ့ပါ။
讓我握緊你的手
မင္းရဲ့လက္ကိုသာတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဆုပ္ကိုင္ထားျပီး၊
用最深的祝福 陪你走]
အေလးနက္အနက္ရွိဳင္းဆုံးဆုမြန္ေကာင္းမ်ားနဲ ့သာမင္းေလးထြက္ခြာသြားတာကိုသာ အေဖာ္ျပဳခြင့္ျပဳပါေတာ့။
我曾是你最知己 也最依賴
ကိုယ့္ကမင္းေလးရဲ့အေျကာင္းကိုအသိဆုံး၊ မင္းေလးအားကိုးယံုျကည္ရသူတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။
就讓往事都變成 最美的傷
အခုေတာ့ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်ဟာ အလွအပဆုံးဒါဏ္ရာတစ္ခုအေနႏွင့္သာရွိႏွင့္ပါေစေတာ့။
當我看著你的臉龐 那種感覺永遠都一樣
မင္းမ်က္ႏွာကိုျကည့္တုိင္းခံစားမိတဲ့ခံစားခ်က္ကေတာ့ထာ၀ရမေျပာင္းမလဲရွိလွ်က္ပါပဲ။
你是我心中 最痛的痛
မင္းေလးကကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ နာက်င္ရဆုံးဒါဏ္ရာျဖစ္သလို
也是我心中 最夢的夢
အိပ္မက္ေနရဆုံးအိပ္မက္တစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။
Repeat Chorus1: x 2

(ဒါကေတာ့ကြ်န္ေတာ္ႏွစ္သက္အေလးစားရဆုံးတရုပ္အဆိုေက်ာ္၀မ္က်ယ္ရဲ ့သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာျမန္မာျပည္ကထူးအိမ္သင္လုိတစ္မူထူး ျခားတဲ့အသံကိုပုိင္ဆိုင္ထားတဲ့အဆိုေတာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ သူဆိုတဲ့သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုဘယ္သူဆုိလဲမျကည့္ဘဲနားေထာင္လိုက္ရင္သူ ့အသံပဲလုိ ့သိရေအာင္ထူးျခားတဲ့အသံပိုင္ရွင္ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တကၠသိုလ္ဘ၀ျမန္မာႏုိင္ငံမွာရွိေနစဥ္ကေရာ၊ထုိင္၀မ္မွာေက်ာင္းတက္စဥ္ကပါ သူ ့အေခြတုိင္းလိုလို၀ယ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့အဆိုေတာ္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ေရာ့ခ္၊စလုိး၊သိုင္ကားဇာတ္၀င္သီခ်င္း၊ကေလးမ်ားအတြက္သီခ်င္း၊ေလလြင့္သူမ်ားအတြက္သီခ်င္းမ်ဳိးစုံကိုသီဆိုခဲ့သူလည္းျဖစ္ပါတယ္။ သူ ့သီခ်င္းအမ်ားစုကိုကြ်န္ေတာ္ျကိုက္ႏွစ္သက္ျပီး သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ ့ ေကတီဗြီမွာသီခ်င္းဆုိရင္သူ ့သီခ်င္းကြ်န္ေတာ္မဆိုမျဖစ္ဆုိပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းေနာက္ေျကာင္းမသိခင္က ေတးေရးသူကသူ ့ခ်စ္သူအေျကာင္းဖြဲ ့ဆိုထားတယ္လို ့အထင္မွားမိျပီး အမွန္ကေတာ့ ၀က္ဆိုဒ္မွာျပန္ျကည့္မွ ေလာကထဲကေက်ာခုိင္းသြားတဲ့ ကင္ဆာေရာဂါရွင္ကေလးငယ္တစ္ဦးအတြက္ေရးစပ္ထားတာျဖစ္ေျကာင္းသိရွိရပါတယ္။ သီခ်င္းကိုအဓိပၸာယ္ႏွင့္တကြနားဆင္မိတဲ့အခါမွာမ်က္ရည္က်မိမတတ္ခံစားရပါတယ္။ ခံစားျကည့္ျကပါ။ ေအာက္ပါလင့္ခ္မွာ အမ္တီဗြီရွဳစားလုိ ့ရပါတယ္။)
http://www.youtube.com/watch?v=Xze8NXtkC8I

安靜 (ေအးခ်မ္းျငိမ္သက္ျခင္း)

作曲:周杰倫, 編曲:鍾興民
監製:周杰倫, 填詞:周杰倫
(ေတးေရး၊ေတးဆုိ။ က်ဳိးက်ယ္လြန္ တည္းျဖတ္။ က်ဳံးရွင့္မင္)

只剩下鋼琴陪我談了一天
ကိုယ့္နဲ ့တစ္ေန ့လုံးစကားေျပာဖို ့စႏၵယားတစ္လုံးသာရွိပါေတာ့တယ္။
睡著的大提琴　安靜的舊舊的
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့တေယာျကီး(သံစံုတီး၀ုိင္းသုံး)ကေတာ့ေဟာင္းေဟာင္းႏြမ္းႏြမ္းတိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ရွိလ်ွက္ပါပဲ။
我想你已表現的非常明白
မင္းေလးကေတာ့ကိုယ့္ကိုျပတ္ျပတ္သားသားထင္ထင္ရွားရွားေျပာခဲ့ျပီးပါျပီ။
我懂我也知道　你沒有捨不得
မင္းမခြဲႏုိင္၊မခြာရက္မျဖစ္ခဲ့တာကို ကိုယ္သိနားလည္သေဘာေပါက္ပါတယ္။
你說你也會難過我不相信
မင္းေျပာေတာ့မင္းလဲ၀မ္းနည္းမိပါတယ္တဲ့၊ ကိုယ္ေတာ့မယုံျကည္ပါဘူး။
牽著你陪著我　也只是曾經
မင္းလက္ကိုတြဲ၊ကိုယ့္ကိုမင္းအေဖာ္ျပဳေနခဲ့တာလဲအတိတ္မွာပဲက်န္ခဲ့ပါျပီ။
希望他是真的比我還要愛你
သူကမင္းကိုကိုယ့္ထက္ေတာင္ပိုခ်စ္မယ္လို ့ကိုယ္ေမ်ွာ္လင့္လို ့လဲ
我才會逼自己離開
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ အတင္းအဓမၼမင္းေလးအနားက စြန္ ့ခြာခဲ့တာပါ။
你要我說多難堪　我根本不想分開
မင္းကေလးကေတာ့ကိုယ္ကိုအေနရခက္ေအာင္ေျပာခဲ့ျပီ။ ကိုယ္ဘယ္ေတာ့ကမွခြဲခြါခ်င္တာမဟုတ္ပါဘူး။
為什麼還要我用微笑來帶過
ဘာေျကာင့္မို ့ေနာက္ထပ္ကိုယ္ကိုျပံဳးျပခိုင္းျပီးခြဲခြါခိုင္းတာလဲ။
我沒有這種天份　包容你也接受他
ဒီလိုရက္ေရာမွဳပါရမီေတာ့ကိုယ့္မွာမရွိခဲ့ပါ၊ မင္းသေဘာလိုက္ေလ်ွာပင္မယ့္ မင္းကေတာ့သူ ့ကိုလက္ခံခဲ့တာပါပဲ။
不用擔心的太多　我會一直好好過
သိပ္ျပီးလဲကိုယ့္အတြက္စိုးရိိမ္ပူပန္မေနပါနဲ ့ ကိုယ့္ဘ၀ကိုကိုယ္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေက်ာ္ျဖတ္သြားမွာပါ။
你已經遠遠離開　我也會慢慢走開
မင္းကေတာ့အေ၀းအေ၀းသုိ ့ေက်ာခို္င္းထြက္ခြါသြားခဲ့ပါျပီ၊ ကိုယ္လည္းတျဖည္းျဖည္းလွမ္းထြက္ခဲ့ပါေတာ့မယ္။
為什麼我連分開都遷就著你
မင္းကေလးလမ္းခြဲတာေတာင္ ဘာေျကာင့္မုိ ့ကိုယ္ကိုလာေတြ ့ခုိင္းေသးရတာလဲ။
我真的沒有天份　安靜的沒這麼快
ဒီလိုပါရမီမ်ဳိးကိုယ့္မွာမရွိရိုးအမွန္ပါ၊ တခဏခ်င္းေအးခ်မ္းျငိမ္သက္သြားေအာင္လည္းကိုယ္မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ပါ။
我會學著放棄你　是因為我太愛你
မင္းကိုစြန္ ့လႊတ္ခဲ့ဖုိ ့ကိုယ္ျကိုးစားပါ့မယ္၊ ဘာျဖစ္လို ့လဲဆုိေတာ့ ကိုယ္မင္းေလးကို သိပ္ခ်စ္လြန္းလို ့ပါ။

(တရုပ္လူငယ္ေတြျကားေရပန္းစားတဲ့ နာမည္ျကီးအဆိုေတာ္ က်ဳိးက်ယ္လြန္ရဲ့ ကြ်န္ေတာ္အႏွစ္သက္ဆုံးတရုပ္သီခ်င္းမ်ားထဲက တစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားျကိုက္ျကလိမ့္မယ္လို ့လဲယူဆပါတယ္။ အမ္တီဗြီနားေထာင္ခ်င္ရင္ေတာ့ထုံးစံအတုိင္းေအာက္ကလင့္ခ္ကိုႏွိပ္ပါ။)
http://www.youtube.com/watch?v=ULZz9TIrrbI

ေတးသီခ်င္းေကာင္းတစ္ပုဒ္ဆိုသည္မွာ…

ေတးသီခ်င္းေကာင္းတစ္ပုဒ္၏ အနက္အဓိပၸာယ္ကို ကြ်န္ေတာ့္အားဖြင့္ဆုိခုိင္းမည္ဆိုပါက “အဓိပၸာယ္ရွိေသာသီခ်င္းစာသား၊ လွပႏွစ္လိုဖြယ္ေသာေတးသြားသံစဥ္ ႏွင့္ ထုိစာသားေတးသြားမ်ားကိုေပၚလြင္ထင္ရွားေအာင္သီဆိုတင္ျပႏုိင္ေသာအဆိုေတာ္“ ဟူေသာတစ္ခုမွ လစ္ဟင္းမရႏုိင္ေသာ ဟန္ခ်က္ညီညီဖြဲ ့စည္းထားသည့္ သံုးပြင့္ဆုိင္ျတိဂံတစ္ခုဟုယူဆႏုိင္ပါသည္။

အျပင္ေလာကတြင္မူ ခင္ဗ်ားတို ့ကြ်န္ေတာ္တို ့အျကားမ်ားသည္က“ဘယ္သီခ်င္းကို ဘယ္အဆိုေတာ္ဆိုသြားတာ နားေထာင္လို .့ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ကြာ"လုိ ့သာျကားရမည္ျဖစ္ျပီး“ဒီသီခ်င္းကဘယ္သူေရးစပ္ျပီး၊ သံစဥ္ကဘယ္သူယူထားတာေတာ္ေတာ္ခ်ီးက်ဴးဖုိ .့ေကာင္းတယ္”ဟုေျပာတတ္သူမွာေတာ္ေတာ္ရွားေပလိမ့္မည္။

ကြ်န္ေတာ့္အဖို ့မွာမူ ထုိသို ့ျကားရတုိင္း ေတးေရး၊သံစဥ္ေရးစပ္သူမ်ားအတြက္ အထူးစာနာမိျပီး သူတို ့အေပၚမွ်တမွဳမရွိလွဟုထင္မိသည္။ သီခ်င္းေကာင္းတစ္ပုဒ္၊ သံစဥ္ေကာင္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္လာရန္ဆိုသည္မွာ ေလးေလးနက္နက္ရွိေသာ ေတးေရးသူတစ္ေယာက္အဖုိ ့ ကိုယ္အေသြး၊အသား၊ဘ၀တစ္စိတ္တစ္ေဒသကို အမ်ားသိရွိေစရန္ ေတးသီခ်င္းအသြင္ျဖင့္ ဖြင့္အန္ထုတ္ျပလိုက္ျခင္းသာျဖစ္သည္။ ထုိ ့ေျကာင့္အသင္စာဖတ္သူကိုလည္းေနာက္ေနာင္သီခ်င္းေကာင္းတစ္ပုဒ္နားေထာင္မိပါကဘယ္အဆိုေတာ္ဆိုေသာဘယ္သီခ်င္းျဖစ္သည္ဟုသိရုံမ်ွျဖင့္ရပ္တန္ ့မေနပဲ သံစဥ္စာသားဘယ္သူေရးစပ္သည္အထိသိသင့္ေစလုိသည္မွာ စာေရးသူကြ်န္ေတာ္၏စိတ္ဆႏၵပင္ျဖစ္သည္။ လူဆိုသည္ကလည္း (ကြ်န္ေတာ္အပါအ၀င္) အခက္သား၊ အေလ့အက်င့္တစ္ခုကိုေျပာင္းလဲဖုိ ့ဆိုတာေတာ္ေတာ္ခဲယဥ္းသည္မို ့တိုက္တြန္းအျကံေပးျခင္းသာသင့္ေတာ္ျပီး လုပ္သင့္မလုပ္သင့္ဆုိသည္မွာ လူတစ္ေယာက္၏ ပင္ကိုယ္လြတ္လပ္ခြင့္သာျဖစ္သည္။

ေတးေရး၊သံစဥ္၊ေတးဆုိအားလုံးတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေသာအဆိုေတာ္မ်ားမွာအတန္ငယ္ရွားမည္ဟုထင္မိပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္စဥ္ကမွီခဲ့ေသာ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ေတးေရးအဆိုေတာ္အခ်ဳိ ့မွာ ကိုင္ဇာ၊(စိုးလြင္လြင္၊ထူးအိမ္သင္၊ဗဒင္)အစရွိသူမ်ားျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္နာမည္မေဖာ္ျပထားေသာ အျခားသူမ်ားလည္းရွိပါေသးသည္။ တရုပ္ေတးေလာကတြင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္သိသမွ် ၀မ္က်ယ္(王傑)၊၀ူခ်ီရွန္(巫啟賢)၊က်ဳိးက်ယ္လြန္(周杰倫)၊၀မ္လိဟုန္(王力宏)အစရွိသည္ျဖင့္…။ ေတးေရးသူအခ်ဳိ ့မွာ ဖန္းတထုံ[方大同](က်ဳိးက်ယ္လြန္သီခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေရးေပးသူ)၊လီက်ဳံးစန္ ့(李宗盛)၊ေလာ္တရုိ [羅大佑]့(ႏုိင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမွဳမ်ားတြင္ပါ၀င္တတ္သူ)စသည္ျဖင့္ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ျကားေသာအႏုပညာသမားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေပၚထြက္ခဲ့သည္။

ေတးဂီတေတးေရး၊ေတးဆုိတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္တတ္သူမ်ားကိုသာ လူအမ်ားမွတ္မိလြယ္တတ္ျကျပီး ေတးမဆိုေသာေတးေရးဆရာမ်ားကိုသိပ္အသိတကြ်မ္းမရွိျက။ (ဥပမာ.. ညီညီစံ၊ ညီညီသြင္၊ ေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္၊ ႏုိင္ျမန္မာ စသည္ျဖင့္…) ေဂ်ညီညီဆုိဖူးေသာ ”ဒီမုိး”သီခ်င္းေရးသူမ်ားထဲတြင္ ဗဒင္တစ္ေယာက္အပါအ၀င္ျဖစ္သည္ဟုသိသူနည္းလိမ့္မည္ဟုထင္ပါသည္။။ တစ္ခ်ဳိ ့ေကာ္ပီေတးေရးသူမင္းခ်စ္သူ၊၀င္းမင္းေထြး၊ေမာင္သစ္မင္းမ်ားကိုေတာ့ လူသိမ်ားျကေလသည္။ သီခ်င္းေကာင္းေရးတတ္သူတုိင္း သီခ်င္းဆိုတတ္ျကသည္မဟုတ္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္သည္ကား ကဗ်ာမေတာက္တေခါက္ေရးတတ္ေသာ္လည္း သီခ်င္းမေရးတတ္ပါ။ သီခ်င္းေရးရာတြင္ ကြ်န္ေတာ္အေနျဖင့္ အေျကာင္းအရာ တစ္ရပ္ေပၚစ်ာဥ္၀င္စားျခင္းသည္ အေရးျကီးလွသည္ဟုထင္ပါသည္။ အခုေခတ္ေပၚရပ္(RAP)သီခ်င္းမ်ားကိုေတာ့ကြ်န္ေတာ္မခံစားတတ္ပါ။ သို ့ေသာ္လည္း သာမာန္သံစဥ္(slow/rock/cha cha/bossonova/jass)သီခ်င္းမ်ားေရးရသည္ထက္ လြယ္လြန္းသည္ဟုထင္ျမင္မိသည္။ ပညာသားသိပ္ပါလွသည္ဟုလည္းမထင္မိပါ။ ကဗ်ာစပ္တတ္လ်ွင္ ရပ္သီခ်င္းေရးတတ္သည္ဟု အျကမ္းဖ်င္းယူဆလုိ ့ရျပီး သာမန္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ရပ္မဆန္ေသာ သီခ်င္းအျဖစ္သံစဥ္ထည့္သြင္းရသည္မွာခက္လွေပသည္။

ယေန ့မ်က္ေမွာက္ျမန္မာႏိုင္ငံ၏စတီဒီယိုေတးေလာကမွာ ကြ်န္ေတာ္တို ့ငယ္စဥ္ကေခတ္ကာလႏွင့္ ႏွိဳင္းယွဥ္ျကည့္ပါက အမ်ားျကီးဆုတ္ယုတ္သြားသည္ဟုထင္သည္။ ရပ္သီခ်င္းမ်ားေပါခ်င္းေသာခ်င္းေပၚလာသည္ကလြဲ၍ ကိုယ္ပို္င္သံစဥ္ကုိယ္တုိင္ေရးစပ္ေသာသီခ်င္းမ်ားမရွိသေလာက္နည္းသြားျပီး၊ ကိုယ္တိုင္ေရး၊ကုိယ္တိုင္ဆိုအဆိုေတာ္မ်ားမွာပိုလို ့ေတာင္ရွားသြားေလျပီ။ သိသေလာက္လက္ရွိေဆာင္းဦးလွဳိင္တစ္ေယာက္ေလာက္သာရွိေတာ့သည္။ လူငယ္အမ်ားစုကေတာ့ ျပန္ဆိုသီခ်င္းလုပ္လိုက္၊ က်ဘမ္းရပ္သီခ်င္းေရးသံစဥ္ထည့္လိုက္၊ သီခ်င္းေဟာင္းမ်ားကို ရပ္အပိုင္းအစျကားညွပ္ဆုိလိုက္ႏွင့္သာ ရုိက္စားေခတ္ျဖစ္ေနေလျပီ။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္ေသာျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ငယ္စဥ္ကကဲ့သို ့ကြ်န္ေတာ္အပါအ၀င္လူတိုင္းႏွစ္သက္လက္ခံေသာေတးသီခ်င္း၊ေတးဂီတေခတ္မ်ဳိးတစ္ဖန္ျပန္လည္ထြန္းကားေစခ်င္သည္မွာရင္ထဲကဆႏၵတစ္ခုသာျဖစ္ေပေလသည္။

(မွတ္ခ်က္။ ။အထက္ပါေဖာ္ျပခ်က္မ်ားသည္ စာေရးသူ၏ ကိုယ္ပိုင္ယူဆထင္ျမင္ခ်က္မ်ားသာျဖစ္ျပီး တစ္ခ်ဳိ ့ေသာသူမ်ား၏ အေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္ ကြဲလြဲေကာင္းကြဲလြဲေနေပမည္။ ထုိသို ့ဆိုပါကလည္း အေျကာင္းအရာတစ္ခုကို ကို္ယ္ႏွင့္ထင္ျမင္ခ်က္မတူေသာအျမင္တစ္ရပ္ဟုသာယူဆေပးပါရန္။)

ဂီတႏွင့္ကြ်န္ေတာ္

”ညအခါ၊လသာသာ၊ကစားမလား၊နားမလား။” ဟုငယ္ငယ္တုန္းကသူငယ္တန္းဖတ္စာထဲမွာဖတ္ဖူးသည္။ ကြ်န္ေတာ့္အဖုိ ့ေတာ့ ကေလးဘ၀က လသာညမ်ားသည္ သူမ်ားကေလးေတြႏွင့္မတူ လမ္းေပၚထြက္မကစား၊ နားနားေနေနလည္းမေန၊ အထူးသျဖင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ့၏ လွ်ပ္စစ္မီးပ်က္ညမ်ားဆိုလ်ွင္ ၀ရန္သာတြင္လွဲအိပ္၊ ေကာင္းကင္က ၀ိုင္း၀ုိင္းစက္စက္လမင္းျကီးကိုျကည့္ကာ ကိုယ္အလြတ္ရေသာ သီခ်င္းေပါင္းမ်ားစြာကုိသီဆိုခဲ့သည္သာျဖစ္သည္။ သုံးေလးႏွစ္သားကအေျကာင္းေတြကိုသိပ္မမွတ္မိေပမယ့္ မိဘမ်ားျပန္ေျပာခ်က္အရ ထိုအခ်ိန္က အိမ္နံရံတြင္ မတ္တပ္ရပ္မခိုင့္တစ္ခုိင္ျဖင့္ဖင္ပြတ္ရပ္ကာ ကေလးကစားစရာသစ္သားဂစ္တာေလးကိုကိုင္ကာ ဗိုလ္ထီး(စိုင္းထီးဆုိင္)သီခ်င္းမ်ားကိုအပီဟဲတတ္သည္ဟူ၍။

ကေလးေလးကတည္းက သီခ်င္းမ်ားျကိုက္တတ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္သည္ ေက်ာင္းတက္ေသာအခ်ိန္ေရာက္ေတာ့လည္းသီခ်င္းမ်ားနဲ့မကြဲကြာ၊ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္၀ါသနာတူေသာကြ်န္ေတာ့္၀မ္းကြဲအမ(ကြ်န္ေတာ့္ထက္၄၊၅ႏွစ္ခန့္ျကီးသူ)က သူသိေသာကိုင္ဇာ၊စိုးပုိင္၊စိုးလြင္လြင္၊စိုင္းဆုိင္ေမာ၀္၊စိုင္းထီးဆို္င္ သီခ်င္းစာသားမ်ားကို သီခ်င္းျကိုက္တတ္ေသာကြ်န္ေတာ့္အား တကူးတက သူ ့လက္ေရးႏွင့္ကူးေပး၍ အလိုက္မရေသာတစ္ခ်ဳိ ့သီခ်င္းမ်ားကို အားလပ္ခ်ိန္တြင္ကြ်န္ေတာ့္အမက ကြ်န္ေတာ့္ကိုသင္ေပးျမဲျဖစ္သည္။

ငယ္ငယ္ကအေဖ၀ယ္ထားေသာေနရွင္နယ္တံဆိပ္ကက္ဆက္တစ္လုံးရွိေသာ္လည္း ကေလးဘာသာဘာ၀ ေလွ်ာက္ႏွိပ္ေလ်ွာက္ကလိတတ္၍ ခဏခဏျပင္လိုက္၊ပ်က္လိုက္ႏွင့္မို ့ေနာက္ဆုံးအေဖေဒါကန္ျပီးေရာင္းပစ္လုိက္ျပီးေနာက္ ထပ္မ၀ယ္ေတာ့ပဲ ကြ်န္ေတာ္လူပ်ဳိေပါက္က်မွသာေနာက္တစ္လုံးထပ္၀ယ္ေပးေတာ့သည္။ ကက္ဆက္မရွိေသာကာလသ၌ ကြ်န္ေတာ့္အဖုိ ့သီခ်င္းနားေထာင္ရာေနရာမ်ားကေတာ့ အိမ္ကေရဒီယိုအိုျကီးတစ္လုံး၊ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ကဖြင့္ေသာကက္ဆက္၊ လမ္းထဲတြင္အလွဴ၊ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ားလုပ္လ်ွင္ဖြင့္ေသာေလာ္စပီကာျကီးႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း၊အမ်ဳိး၊အမ၀မ္းကြဲအိမ္မ်ားတြင္ရွိေသာကက္ဆက္မ်ားႏွင့္သာအသက္ဆက္အေမာေျဖရ၏။

ငယ္စဥ္ကမိသားစုစီပြားေရးမွာလည္းသိပ္အေကာင္းျကီးမဟုတ္သျဖင့္ သူမ်ားလုိေရာင္စုံသီခ်င္းစာအုပ္မ၀ယ္ႏုိင္၊ ကိုယ္တိုင္မဂၢဇင္း၊သူမ်ားဆီကဌားထားေသာသီခ်င္းစာအုပ္(သို ့မဟုတ္)အေပါစားဖေယာင္းစကၠဴႏွင့္ရုိပ္ႏွိပ္ထားေသာ၀ါက်င့္က်င့္သီခ်င္းစာအုပ္မ်ားႏွင့္သာအေဖာ္ျပဳရေလသည္။ အရြယ္ေရာက္ေသာအခါ ဆရာႏွင့္စနစ္တက် ဂစ္တာတီးသင္ခ်င္ေသာ္လည္း ပိုက္ဆံကုန္မည္ကတစ္ေျကာင္း အိမ္ကစာမဖတ္ပဲ ေလသြားမည္စိုး၍ကတစ္ဖုံမသင္ျဖစ္ခဲ့။ အေမကရွစ္တန္းစာေမးပြဲကိုဂုဏ္ထူးငါးခုႏွင့္ေအာင္၍ ယခင္၂၄လမ္းေအာက္လမ္း (တုိက္တစ္လုံးဂစ္တာဆုိင္)တြင္ဂစ္တာတစ္လက္၀ယ္ေပးသည္။ သားအလိုကိုလိုက္တတ္ေသာအေမ့အားဒီေန့ထိေက်းဇူးတင္ေနျမဲ။ ဂစ္တာရလာေတာ့ အစ္ကို၀မ္းကြဲ၊သူငယ္ခ်င္း၊ဂီတာတီးနည္းစာအုပ္မ်ားကိုမွီကိုး၍ ဘိဒ္ပ်က္ျဖင့္ဂစ္တာတီးတတ္လာသည္။ ေနာက္ေတာ့ slow go go/cha cha/slowေလာက္ကိုမတတ္တေခါက္တီးတတ္လာသည္။ စိတ္ေပ်ာ္လည္းဂစ္တာတီး၊ စိတ္ညစ္လည္းဂစ္တာတီး အားလပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ေတာ့ဂစ္တာသည္သာကြ်န္ေတာ့္အေဖာ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ အိမ္ေနာက္ေဖးတြင္ဂစ္တာတစ္လုံးႏွင့္သီခ်င္းမ်ားဟစ္ဟစ္တတ္သည္မို ့အေဖကေတာင္အေမ့အား “နင့္သားေတာ့ဂစ္တာတီးျပီးသီခ်င္းဆုိေနျပီ။ ဘာေတြဆုိေနမွန္းေတာ့မသိဘူး”ဟုတစ္ခါတစ္ရံေကာင္းခ်ီးေပးတတ္ေသးသည္။

အေဖကက္ဆက္၀ယ္ေပးလုိက္ေသာေနာက္တြင္ ကက္ဆက္ေခြအဌားဆုိင္မ်ားက ကဳြန္ေတာ့္ေဖာက္သည္မ်ားျဖစ္လာသည္။ ေက်ာင္းပိတ္လ်ွင္ေခြဌားဆုိင္တန္းေျပးေခြဌားနားေထာင္၊ ကုိယ္ျကိုက္ေသာသီခ်င္းမ်ားရွိပါက ယခင္အိမ္နီးနားခ်င္းဆီးေခြအလြတ္တစ္ေခြ၊ႏွစ္ေခြ၀ယ္ျပီးသြား၊ ျပီးလွ်င္စိတ္ျကိုက္သီခ်င္းအပုဒ္မ်ားေရြးကူးလိုက္၊နားေထာင္လုိက္ႏွင့္ အလုပ္ရွဳပ္ေနျမဲျဖစ္သည္။ (မွတ္ခ်က္။ ထိုအိမ္နီးခ်င္းအန္ကယ္ႏွင့္အန္တီတို ့မွာကြ်န္ေတာ့္တို ့ႏွင့္တစ္ကယ့္အမ်ဳိးေတြလိုေနျက၍ ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ႏွစ္ေခါက္လာလာမျငီးမညဴတံခါးဖြင့္ထားျမဲျဖစ္သည္။ ယခုစာေရးေနခ်ိန္အထိသူတို ့အား အားလည္းနာ၊ေက်းဇူးလည္းအထူးတင္မိသည္။ သူတို ့၀ယ္ထားေသာ double cassetteမွာသူတို ့သုံးသည္ထက္ ကြ်န္ေတာ္သုံးသည့္အေခါက္ေရကပိုမ်ားေနလိမ့္မည္ထင္သည္။)

ကြ်န္ေတာ္ဆယ္တန္းျပီးေတာ့ ထုိစဥ္က ပိုက္ဆံခ်မ္းသာသူမိဘမ်ား သူတို ့သားသမီးမ်ား ကိုးတန္း၊ဆယ္တန္းေျဖဆိုေအာင္ျမင္ရန္အတြက္study guide ေခၚတတ္ေသာအက်င့္ရွိရာ ကြ်န္ေတာ္ကဆယ္တန္းကိုဂုဏ္ထူးအားလုံးျဖင့္ေအာင္ျမင္ေသာအရွိန္ႏွင့္ guideလုပ္စားလုိက္ေသးသည္။ မနက္ေစာေစာ ၆နာရီခြဲ၊၇ နာရီဆုိအိမ္ကထြက္၊ တစ္ခါတစ္ေလ ေန ့လည္စာ၊ညစာေတာင္အိမ္ျပန္မစားျဖစ္၊ ည၁၀နာရီ၊ ၁၁နာရီမွအိမ္ျပန္ေရာက္၍ ေန ့စဥ္လုိလိုနိစၥဓူ၀ဒီလုိအခ်ိန္ကုန္ျမဲျဖစ္သည္။

သည္ျကားထဲအဂၤလိပ္စာႏွင့္တရုပ္စာက်ဴရွင္ကုိအားရင္အားသလုိတက္လိုက္ေသး၍ တစ္ေန ့ထဲမွာပင္ ဆရာျဖစ္လိုက္၊ တပည့္ျဖစ္လိုက္ႏွင့္လုံးလည္ခ်ာလည္ပတ္ေနသည္။ တရုပ္က်ဴရွင္ဆရာမက စာပိုဒ္မ်ားကိုအလြတ္က်က္၊ အလြတ္ေရးခုိင္း၍ အခ်ိန္မရ၍မဖတ္ေရးမိေသာေျကာင့္အဆူအဆဲခံရေသာေန ့မ်ားလည္းျကာလာေတာ့ဘာမွမထူးျခားေတာ့။

ထုိအခ်ိန္ကဂီတႏွင့္တခဏကင္းလြတ္သြားသည္ထင္ရေသာ္လည္း၊ အားလပ္သည့္အခ်ိန္နည္းနည္းပါးပါးမ်ားတြင္ သီခ်င္းနားေထာင္ျမဲ၊ ဂစ္တာတီးျမဲသာျဖစ္သည္။ ထုိစဥ္ကလခရလ်ွင္ ပုံမွန္လုပ္ျဖစ္တာတစ္ခုရွိသည္။ တစ္လတခါတရုပ္သီခ်င္းေခြတစ္ေခြမွန္မွန္၀ယ္တတ္သည့္အက်င့္ျဖစ္သည္။ ထုိစဥ္က ေခတ္စားေသာ ၀မ္က်ယ္(王傑)၊ လွ်ဳိတက္၀ွာ(劉德華)၊ ေကာဖုခ်န္(郭富城)၊ ဖန္းေမက်န္း(繙美辰) စသည့္တရုပ္အဆိုေတာ္ေခြမ်ားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၀ယ္ျဖစ္သည္။ ေခြ၀ယ္၊စာအုပ္၀ယ္သည္ကလြဲ၍က်န္သည့္ပိုလွ်ဳံသည့္ေငြကို အိမ္ကိုအသုံးစရိတ္အျဖစ္အပ္ျမဲျဖစ္သည္။ ထုိထိုအခ်ိန္ကျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္မ်ားကိုျပန္စဥ္းစားမိပါက လူပင္ပန္းေသာ္လည္း၊ အခ်ိန္ကိုအျပည့္အ၀ အသုံးခ်ခဲ့သျဖင့္ေက်နပ္အားရမိသည္။ ယခုလက္ရွိ အလုပ္တက္၊ထုိင္အလုပ္ဆင္း၊စား၊ေသာက္၊အိပ္ အခ်ိန္ကုန္သြားသည္ထက္စာလ်ွင္ေကာင္းေသး၏။

ထုိ ့ေနာက္ထုိင္၀မ္စာေမးပြဲ၀င္ေျဖေအာင္ျပီးေနာက္ ထုိင္၀မ္တြင္၁၀ႏွစ္ေက်ာ္လုံးလံုး စာဖတ္၊အလုပ္လုပ္၊ဘြဲ ့ရ၊အင္ဂ်င္နီယာ၀င္လုပ္၊အိမ္ေထာင္က်ျပီး လက္ရွိသမီးပင္၂ႏွစ္ခြဲ၊ ၃ႏွစ္ထဲ၀င္လာေလျပီ။ အခ်ိန္မ်ားကုန္လြယ္ေျပာင္းလဲျမန္ဆန္လိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း။ ဂီတႏွင့္သီခ်င္းကိုေတာ့အရင္လုိအခ်ိန္မ်ားမ်ားမေပးႏုိင္ပင္မယ့္ ၀ါသနာကားတားမရသည္မို ့ အားလပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္သီခ်င္းနားေထာင္၊ သီခ်င္းဆိုျမဲျဖစ္သည္။ ဂစ္တာတီးခ်ိန္ကေတာ့ ေနာက္ပိုင္းနည္းလြန္းလွသည္။ အေမကိုေျပာဖူးေသာစကားတစ္ခြန္းသတိရမိသည္။ “အကယ္၍ ကုိယ္၀ါသနာပါရာကိုသာ တေစာက္မတ္မတ္လုပ္ရမည္ဆိုပါက ယခုဆုိလ်ွင္ကြ်န္ေတာ္အဆိုေတာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနလိမ့္မည္ဟူ၍။“

你是我的眼 (မင္းေလးသာကုိယ္ရဲ့မ်က္၀န္း)

作詞：蕭煌奇　作曲：蕭煌奇　編曲：陳飛午　演唱：蕭煌奇/全方位樂團
ေတးဆုိ။ေတးေရး။ ေရွာင္းဟြမ္္ခ်ီ
(ထုိင္၀မ္သားမ်က္မျမင္အဆိုေတာ္တစ္ဦးျဖစ္ျပီး `“မင္းေလးသာကိုယ့္မ်က္၀န္း`“ဆိုေသာေတးသီခ်င္းနဲ့ လူသိိမ်ားေက်ာ္ျကားလာျပီး သီခ်င္းေလာကထဲကို၀င္လာသူတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။)

如果我能看得見　就能輕易的分辨白天黑夜
就能準確的在人群中牽住你的手
တကယ္လုိ့မ်ား ကိုယ္မ်က္လံုးမ်ားျမင္ႏုိင္စြမ္းရွိမယ္ဆုိရင္
လင္းထိန္ေသာမနက္ခင္း၊ ေမွာင္မုိက္ေသာညခ်မ္းမ်ားကို အလြယ္တကူခြဲျခားႏုိင္မွာျဖစ္ျပီး
လူအုပ္လူစုေတြျကားထဲမ်ား မင္းလက္ကိုပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ဆုပ္ကုိင္ထားႏုိင္မွာမလြဲမေသြပါပဲ။

如果我能看得見　就能駕車帶你到處遨遊
就能驚喜的從背後給你一個擁抱
တကယ္လုိ့မ်ား ကိုယ္မ်က္လံုးမ်ားျမင္ႏုိင္စြမ္းရွိမယ္ဆုိရင္
မင္းေလးကုိေခၚျ႔ပီး ေနရာအႏွ့ံကားနဲ့လည္ပတ္လိုက္ပို့ႏုိင္မယ့္အျပင္
မင္းကေလးကို ေနာက္ေက်ာျပင္ကေန လွမ္းဖက္ျပီး အံအားသင့္၀မ္းေျမာက္မွဳေတြမလြဲမေသြေပးႏုိင္စြမ္းရွိမွာပါပဲ။

如果我能看得見　生命也許完全不同
可能我想要的我喜歡的我愛的　都不一樣
တကယ္လုိ့မ်ား ကိုယ္မ်က္လံုးမ်ားျမင္ႏုိင္စြမ္းရွိမယ္ဆုိရင္
ဘ၀ဟာလုံး၀ေျပာင္းလဲသြားျပီး
ကုိယ္ႏွစ္သက္တာေတြ၊ ကုိိယ္ခ်စ္ခင္တြယ္တာေတြအားလုံး အရင္ကနဲ့မတူ တမူေျပာင္းလဲထူးျခားေနမွာအမွန္ပါပဲ။

＊眼前的黑不是黑　你說的白是什麼白
　人們說的天空藍　是我記憶中那團白雲背後的藍天
ဒီလုိသာဆုိရင္ ကုိယ့္မ်က္စိေရွ့ကအမည္းေရာင္ဆုိတာလဲ အမည္းမမည္ေတာ့၊
မင္းေျပာတတ္တဲ့ အျဖဴေရာင္ဆုိတာေကာဘာအေရာင္ဆိုတာကိုယ္သိျပီး
လူေတြေျပာတတ္တဲ့ ေကာင္းကင္ျပာဆိုတာ ကိုယ္မွတ္ဥာဏ္စိတ္အစဥ္ထဲက တိမ္ျဖဴေတြေနာက္က အျပာေရာင္ေကာင္းကင္ဆိုတာျဖစ္မွာပါပဲ။

我望向你的臉　卻只能看見一片虛無
是不是上帝在我眼前遮住了簾　忘了掀開
ကိုယ္ေမ်ွာ္မွန္းေတာင့္တေတြ ့ခ်င္တဲ့ မင္းေလးရဲ့မ်က္ႏွာဟာ ကိုယ္ျမင္ေတြ ့ေနရတာေတာ့ ဟာလာဟင္းလင္းဗလာနတၱိျဖစ္ျဖစ္ေနေတာ့
ဘုရားသခင္က ကိုယ္မ်က္လုံးေရွ့မွာ ကန့္လန့္ကာတစ္ခ်ပ္ကာဆီးထားျပီး ဖယ္ဖုိ့ေမ့ေနသလားလုိ့တစ္ခါတစ္ရံကိုယ့္ကိုကိုယ္ေမးမိပါတယ္။

＃你是我的眼　帶我領略四季的變換
မင္းေလးကသာကိုယ့္ရဲ့မ်က္၀န္းေလးျဖစ္ျပီး ေႏြမိုးေဆာင္းေျပာင္းလဲျဖစ္တည္ျခင္းကိုေပးစြမ္းခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။

你是我的眼　帶我穿越擁擠的人潮
မင္းေလးကသာကိုယ့္ရဲ့မ်က္၀န္းေလးျဖစ္ျပီး မြမ္းျကပ္ျပြတ္သိပ္ေနတဲ့လူေရစီးေျကာင္းကုိေက်ာ္ျဖတ္ေပးႏုိင္စြမ္းရွိသူလည္းျဖစ္ပါတယ္။

你是我的眼　帶我閱讀浩瀚的書海
မင္းေလးကသာကိုယ့္ရဲ့မ်က္၀န္းေလးျဖစ္ျပီး မ်ားျပားျပည့္လွ်ံေနတဲ့ စာအုပ္ပုံပင္လယ္ျကီးကိုဖတ္ျပႏုိင္စြမ္းရွိသူျဖစ္ပါတယ္။

因為你是我的眼　讓我看見這世界就在我眼前
မင္းေလးကသာကိုယ့္ရဲ့မ်က္၀န္းေလးျဖစ္ေနလုိ့သာ ကိုယ့္မ်က္စိေရွ့မာ ွဒီကမာၻေျမျကီးကို ကုိယ္ျမင္သာႏုိင္စြမ္းရွိတာေပါ့

就在我眼前　就在我眼前
ကိုယ့္မ်က္စိေရွ့မွာ…
ကိုယ့္မ်က္စိေရွ့မွာ…
Repeat ＊,＃,＃

အမ္တီဗြီျကည့္လုိသူမ်ားေအာက္ပါလင့္ခ္မ်ားသို့သြားေရာက္ျကည့္ရွဳႏိုင္ပါသည္။
http://degolar.blogspot.com/
http://www.youtube.com/watch?v=bDU6jebYHd0

(ကမာၻေပၚရွိ မ်က္မျမင္ဒုကၡိတမ်ားကုိ စာနာေထာက္ထားျပီး အခြင့္အေရးရွိပါက မ်က္မျမင္ျကသူအားလုံး မ်က္စိႏွစ္ကြင္းအျမန္လင္းျမင္ျကပါေစလုိ့ဆုေတာင္းလ်ွက္။ တနည္းအားျဖင့္ မ်က္စိႏွစ္ကြင္း အလင္းရေသာ္လည္း အတၱရမက္မ်ားဖုန္းလြမ္းေနျကေသာ အခ်ဳိ ့ေသာ ျမင္လ်ွက္ႏွင့္ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသူမ်ား၊ မ်က္စိပိတ္ထားသူမ်ား၊ မ်က္စိအပိတ္ခံထားရသူမ်ားအားလုံးလည္း ေလာကအလင္းကို အျမန္ဆုံး ျမင္ေတြ့ ႏုိင္ပါေစ လို့ ေတာင္းဆုေျခြလွ်က္။ ရန္ကုန္သား)

把悲傷留給自己(လြမ္းေဆြးျခင္းမ်ားကုိယ့္အတြက္ထားခဲ့ပါ။)

能不能讓我 陪著妳走　即然妳說 留不住妳　
မင္းကေလးကိုတားမထားႏုိင္ေပမယ့္လည္း ကုိယ္အားမင္းကိုအေဖာ္ျပဳ၍လုိက္ပို့ပါရေစ။
回去的路 有些黑暗　擔心讓妳 一個人走
အျပန္လမ္းမွာပိန္းပိတ္ေမွာင္မည္းေနသမုိ့ မင္းေလးတစ္ေယာက္တည္းေလ်ွာက္သြားရမွာကုိယ္စုိးရိမ္မိလို့ပါ။
我想是因為 我不夠溫柔　不能分擔 妳的憂愁　
မင္းေလးကိုယ့္ကိုလမ္းခြဲသြားတာ မင္းရဲ့စိတ္ဆင္းရဲပင္ပန္းမွဳေတြကိုေ၀မွ်မခံယူမိပဲ ကိုယ့္မွာေႏြးေထြးျကင္နာမွဳအျပည့္အ၀မရွိလုိ့ထင္မိပါတယ္။
如果這樣 說不出口　就把遺憾 放在心中
အဲဒီလိုဆုိလဲေျပာမထြက္လဲရင္ထဲမွာပဲ၀မ္းနည္းေျကကြဲမွဳကိုသိမ္းဆည္းထားပါ။
把我的悲傷 留給自己　妳的美麗 讓妳帶走　
မင္းေလးရဲ့အလွအပမ်ားကိုသာမင္းနဲ့အတူယူေဆာင္သြားျပီး ၀မ္းနည္းေျကကြဲမွဳေတြကို ကိုယ့္အတြက္ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ပါ။
從此以後 我再沒有　快樂起來的理由
ဒီေန့ကစျပီး ကိုယ္မွာေပ်ာ္ရြင္မွဳဆိုတာဆိတ္သုဥ္းသြားခဲ့ပါျပီ။
把我的悲傷 留給自己　妳的美麗 讓妳帶走　
မင္းေလးရဲ့အလွအပမ်ားကိုသာမင္းနဲ့အတူယူေဆာင္သြားျပီး ၀မ္းနည္းေျကကြဲမွဳေတြကို ကိုယ့္အတြက္ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ပါ။
我想我可以忍住悲傷　可不可以 妳也會想起我
၀မ္နည္းလြမ္းဆြတ္မွဳေတြကုိ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ေအာင့္အည္းထိမ္းခ်ဳပ္ထားပါ့မယ္။
မင္းကေလးလည္းကိုယ့္ကိုတစ္ခါတစ္ရံသတိရေပးပါ။
是不是可以 牽妳的手呢　從來沒有 這樣要求　
မင္းကေလးရဲ့လက္ကိုခ်ိတ္တြဲကိုင္ဆုပ္ထားခြင့္ျပဳပါလို့လဲကိုယ့္ဘယ္တုန္းကမွမေတာင္းဆုိခဲ့ဘူးပါဘူး။
怕妳難過 轉身就走　那就這樣吧 我會了解的
မင္းကေလးစိတ္မေကာင္းျဖစ္ျပီး တစ္ဖက္လွည့္ထြက္ေက်ာခိုင္းသြားမွာစိုးလုိ့ပါ။
တစ္ကယ္လို့ေက်ာခုိင္းသြားမယ္ဆုိရင္လည္းမင္းသေဘာအတိုင္းပါ ကိုယ္နားလည္ပါတယ္။
把我的悲傷 留給自己　妳的美麗 讓妳帶走　
မင္းေလးရဲ့အလွအပမ်ားကိုသာမင္းနဲ့အတူယူေဆာင္သြားျပီး ၀မ္းနည္းေျကကြဲမွဳေတြကို ကိုယ့္အတြက္ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ပါ။
從此以後 我再沒有　快樂起來的理由
ဒီေန့ကစျပီး ကိုယ္မွာေပ်ာ္ရြင္မွဳဆိုတာဆိတ္သုဥ္းသြားခဲ့ပါျပီ။
我想我可以忍住悲傷　假裝生命中沒有妳　
၀မ္းနည္းလြမ္းဆြတ္မွဳမ်ားကိုကုိယ္ေအာင့္အည္းထားျပီး ကိုယ့္ဘ၀မွာမင္းကေလးမရွိေတာ့ဘူးလုိ့မွတ္ယူထားပါ့မယ္။
從此以後 我在這裡　日夜等待 妳的消息
ဒီကေန့ကစျပီး ဒီေန့ရာမွာ မင္းေလးရဲ့သတင္းစကားမ်ားကိုသာေစာင့္စားသြားပါေတာ့မယ္။
能不能讓我 陪著妳走　即然妳說 留不住妳　
မင္းကေလးကိုတားမထားႏုိင္ေပမယ့္လည္း ကုိယ္အားမင္းကိုအေဖာ္ျပဳ၍လုိက္ပို့ပါရေစ။
無論妳在 天涯海角　是不是妳 偶爾會想起我
မင္းကေလး ေ၀ယံေကာင္းကင္ထိပ္ဖ်ားမွာပဲရွိေနေန၊ ပင္လယ္အဏၰ၀ါအဆုံးမွာပဲတည္ရွိရွိ၊ အမွတ္မထင္ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ကိုယ္ကိုသတိရပါ
可不可以 妳也會想起我　
ကုိယ္ကိုသတိရႏုိင္ပါ့မလား။
可不可以 可不可以　可不可以
သတိရႏုိင္ပါ့မလား… သတိရႏုိင္ပါ့မလား… သတိရႏုိင္ပါ့မလား…

把悲傷留給自己 作詞 / 作曲：陳昇
”၀မ္းနည္းလြမ္းဆြတ္မွဳေတြကုိကုိယ္ႏွင့္အတူထားရစ္ခဲ့ပါ” ေတးေရး။ေတးဆုိ။ ခ်န္စန့္ (ထုိင္၀မ္အဆုိေတာ္)

အမ္တီဗြီျကည့္လုိသူမ်ားေအာက္ပါလင့္ခ္မ်ားသို့သြားေရာက္ျကည့္ရွဳႏိုင္ပါသည္။
http://degolar.blogspot.com/
http://www.youtube.com/watch?v=lL1QrS50wIU

(၀ုိင္၀ုိင္း လမင္းပင္လယ္ရဲ့ မူရင္းသံစဥ္ တရုပ္သီခ်င္း၊ သီခ်င္းခ်စ္သူအာလုံးအတြက္မွ်ေ၀ခံစားလုိက္ပါသည္။)
ရန္ကုန္သား။

သျကၤန္ရက္နီးျပီမို .့သျကၤန္ခ်စ္သူမ်ားအတြက္ႏွစ္ေတြေျပာင္းလဲမေဟာင္း၊အသစ္သစ္ေတြထြင္လည္းအေဟာင္းမပစ္၊အႏွစ္သာရအျပည့္ရွိတဲ့သီခ်င္းတစ္ပုဒ္စာသားကိုအားလုံးအတြက္မွ်ေ၀လိုက္ပါသည္။ ႏွစ္သစ္သျကၤန္မွာ အေဆြသဟာအေပါင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အသစ္မ်ားနဲ ့ ေတာင္းတဲ့ဆုတုိင္းျပည့္ျကပါေစလုိ ့ဆုမြန္ေျခြလ်ွက္...

အေဖ(သို ့မဟုတ္)ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀၏အၾကြင္းမဲ့ေက်းဇူးရွင္

(ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ ကြယ္လြန္သူ ေဖေဖ့အား လက္ဆယ္ျဖာထိပ္မွာမုိး၍ ရုိေသေလးစားစြာျဖင့္ ရွိခုိးကန္ေတာ့အပ္ပါသည္။ ေဖေဖေကာင္းရာမြန္ရာဘ၀မွေကာင္းခ်ီးေပးႏုိင္ပါေစ။)

ကြ်န္္ေတာ့္၏ စိတ္အစဥ္သည္ ခရစ္ႏွစ္၂၀၀၀ခုႏွစ္၊ဇူလိုင္လကုန္ပိုင္းရက္တစ္ရက္သို ့လြင့္ေမွ်ာသြားသည္။ ထိုစဥ္က ကၽြန္ေတာ္ ကား ထိုင္၀မ္၌ အီလက္ထေရာနစ္ဘာသာျဖင့္ တကၠသုိလ္ စတုတၳႏွစ္(ေနာက္ဆုံးႏွစ္) ေက်ာင္းသားဘ၀။ ထိုရက္က ကြ်န္ေတာ့္ ဆီ သို ့ရန္ကုန္မွ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ ဖုန္းတစ္ခု၀င္လာခဲ့သည္။ ကြ်န္ေတာ့္ေယာက္ဖ (၀မ္းကြဲအမေယာက်ၤားျဖစ္သူ)ဆီမွျဖစ္ သည္။ သူက"အကို ့အေနနဲ ့ေျပာသင့္မေျပာသင့္ေတာ္ေတာ္ၾကာစဥ္းစားျပီးမွမင္းဆီဆက္လုိက္တာ။ အေစာပုိင္းက မင္း စာေမးပြဲေျဖေန တယ္ မင္းအေမေျပာလို ့အခုစာေမးပြဲေျဖျပီးတဲ့အခ်ိန္မွမင္းဆီဖုန္းဆက္လုိက္တာ။ ငါ့ညီစိတ္ခုိင္ခုိင္ ေတာ့ ထားေနာ္။ မင္းအေဖအသည္းကင္ ဆာျဖစ္လုိ ့အေရးေပၚေဆးရုံတင္ထားတာတစ္ပတ္ေလာက္ရွိျပီ။ ဆရာ၀န္က ေနာက္ဆုံးအဆင့္ေရာက္ေနျပီလုိ ့ေျပာတယ္။ မင္းသိသင့္ တယ္ထင္လုိ ့အေၾကာင္းၾကားတာ။ ငါအေနနဲ ့ေတာ့မင္းကို အျမန္ဆုံးျပန္လာေစခ်င္တယ္ကြာ။ မင္းအေဖအေျခအေန သိပ္အေကာင္း ၾကီးမဟုတ္ဘူး။" သူ ့ထံမွသတင္းၾကားၾကားခ်င္း ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲဗေလာင္ဆူလာျပီး မ်က္ရည္မ်ားလည္းအလိုလိုထိန္းမရသိမ္းမရ ပါးျပင္ေပၚေ၀့၀ဲလာသည္။ သူ ့ကိုကၽြန္ေတာ္အတတ္ႏုိင္ဆုံးအျမန္ဆုံးျပန္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္ကာ အိမ္ျပန္ဖုိ ့အတြက္ ေက်ာင္းခြင့္ယူျခင္း၊ထုိင္၀မ္အ၀င္အထြက္ဗီဇာေလၽွာက္ျခင္း၊ေလယာဥ္လက္မွတ္၀ယ္ျခင္းအစရွိသည္တို ့ကိုျပဳလုပ္၍ ၃ရက္အၾကာတြင္ ရန္ကုန္သို ့အေဖ့အားၾကည့္ရွဳေစာင့္ေရွာက္ရန္အျမန္ျပန္လာခဲ့သည္။

ရန္ကုန္ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ကိုပင္တုိက္ရုိက္မျပန္ႏုိင္ပဲ အေဖ့တက္ေသာေဆးရုံဆီသို ့ အေဖ့အားေတြ ့ရန္တုိက္ရုိက္သြားခဲ့ သည္။ အေဖ့ကို ေတြ ့ေတြ ့ျခင္း ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲဆုိ ့နင့္စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာခံစားရသည္။ အေဖ့ေရွ ့တြင္ျဖစ္၍ မ်က္ရည္မက် ေအာင္ အတင္းအားတင္းထားရသည္။ ယခင္ကျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳးစိုစိုေျပေျပရွိေသာ အေဖသည္အခုေတာ့ ေရာဂါေ၀ဒနာဖိစီး၍ ပိန္လွီ ေခ်ာင္က်သြားျပီးဗိုက္ေနရာတစ္၀ိုက္ေဖာင္းကားေနျပီး အျခားခႏၶာကိုယ္ကားအရုိးေပၚအေရတင္ျဖစ္ေနသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေတြ ့ေတြ ့ ျခင္း အေဖလည္းမ်က္ရည္၀ဲလာျပီး "သား… မင္းျပန္လာျပီေနာ္။ ျပန္လာတာအေဖ၀မ္းသာပါတယ္။" လုိ ့စိတ္မေကာင္းျခင္ းတစ္၀က္ ျဖင့္ကြ်န္ေတာ့္အားေျပာေလသည္။

အေဖကား ကြ်န္ေတာ္၀ယ္ေပးေသာလက္ပတ္နာရီႏွင့္အက်ီ ၤ၀တ္ထားသည္ကိုေတြ ့ရျပီး အေမ့ အေျပာအရအေဖသည္ကြ်န္ေတာ္၀ယ္ေပးေသာအက်ီ ၤႏွင့္လက္ပတ္နာရီကိုအရမ္းႏွစ္သက္၍အျမဲလုိလုိ၀တ္ထားေၾကာင္းသိရသည္။ ထပ္ျပီးေတာ့ရင္ထဲ၌္ခံစားရပါတယ္အေဖ။ ထုိေန ့မွစ၍ ကြ်န္ေတာ္နဲ ့အေမကညပုိင္း၊ကြ်န္ေတာ့္အေဒၚနဲ ့ညီမကမနက္ တစ္လွည့္စီ အေဖ့အားေဆးရုံ၌ေစာင့္ၾကပ္ေပးၾကသည္။ အေဒၚနဲ ့အျခားသူမ်ားအေျပာအရ အေဖသည္ကြ်န္ေတာ္နဲ ့အေမလာခ်ိန္ကို အျမဲေမွ်ာ္ ေနတတ္ျပီး အခ်ိန္နည္းနည္းေနာက္က်ပင္လ်ွင္ သူ ့အားေစာင့္ၾကည့္သူအျခားသူမ်ားႏွင္သူနာျပဳမ်ားအား ပူညံပူညံႏွင့္နားပူနားဆာ ျပဳတတ္ေၾကာင္းသိရသည္။

ကြ်န္ေတာ့္အားေတြ ့လွ်င္ "သား…လာ…ငါတို ့ေဆးရုံဆင္းရေအာင္။ အေဖမင္းကုိရန္ကုန္ျမိဳ ့ေနရာအႏွံ ့လိုက္ပို ့ေပးမယ္။ ျပီးေတာ့ငါတို ့သားအဖအစုံစားၾကေသာက္ၾကတာေပါ့။" ဤမွ်ပင္သားအေပၚသံေယာဇဥ္ၾကီးေသာအေဖျဖစ္သည္။ အေဖကြ်န္ေတာ့္ အေပၚသံေယာဇဥ္ၾကီးေလေလ၊ကြ်န္ေတာ့္အဖုိ ့ပိုခံစားရေလေလျဖစ္သည္။ ဤသို ့ေျပာေလတုိင္း ကြ်န္ေတာ္က အေဖ့အား "အေဖအရင္ေနေကာင္းလာေအာင္သာၾကိဳးစား၊ျပီးေတာ့မွ အေဖနဲ ့သားသြားခ်င္တဲ့ေနရာသြား၊ စားခ်င္တဲ့အရာစားၾကတာေပါ့၊" လုိ ့သာ၀မ္းနည္းေၾကကြဲစြာအားေပးေျဖာင့္ျဖရေလသည္။

အေဖေဆးရုံတက္ေနစဥ္တစ္ေန.။ ထုိေန ့ကား ကြ်န္ေတာ့္တစ္သက္တာတြင္ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ေပ်ာက္ႏိုင္မည္မထင္ေသာ အျပဳအမူကိုအေဖျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ထုိေန ့မနက္ေစာေစာ၌ အေဖသည္ယခင္ေန ့မ်ားလုိပင္အေမမ်က္ႏွာသစ္ေပး၊ကိုယ္လက္သန္ ့စင္ ေပးသည္ကိုခံယူျပီးေနာက္ ကုတင္ေပၚလွဲေလွာင္းအနားယူေနစဥ္ ကြ်န္ေတာ့္အားရုတ္တရက္ေခၚလုိက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္က "အေဖ…ဘာလုိသလဲဲ။" ဟုေမးရာ အေဖက"သား… အေဖ့ကိုဒီေဆးရုံလမ္းထိပ္နားကလက္ဖက္ရည္ဆိုင္သြားျပီး လက္ဖက္ရည္နဲ ့ ၾကက္သားပလာတာ၀ယ္ေပးပါလား။အေဖစားခ်င္လုိ ့။"လုိ ့ေျပာသျဖင့္ကြ်န္ေတာ္လည္း မတုန္ ့မဆုိင္းပဲ အေဖလမ္းညႊန္ရာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သို ့လက္ဖက္ရည္နဲ ့ ၾကက္သားပလာတာ၀ယ္ရန္သုတ္သုတ္ထြက္လာခဲ့သည္။ စားစရာ၀ယ္ျပီးေနာက္ ေဆးရုံသို ့ျပန္လာခဲ့ျပီး အေမကအေဖနံနက္စာစားရန္ျပင္ဆင္ေပးသည္။ စားရန္အသင့္ျဖစ္ေသာအခါ အေဖကအေမ့အား “ငါနည္းနည္းပဲစားမယ္။ က်န္တာသားကိုစားခုိင္းလိုက္။ တကယ္ေတာ့ငါစားခ်င္လုိ ့သားကုိၾကက္သားနဲ ့ပလာတာ၀ယ္ခုိင္းလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီအနီးအနားမွာရွိတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ကၾကက္သားပလာတာကနာမည္ၾကီးလို ့၊ ငါကိုယ္တိုင္လည္း သားအတြက္ သြား၀ယ္မေကြ်းႏုိင္တာနဲ ့၊သားကုိအလိမၼာတံပါယ္သုံးျပီး၀ယ္ခိုင္းလိုက္တာ။ “ အေဖ့စကားကုိ ၾကားမိေသာအခါ ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္း ထမိေအာင္ျဖစ္မိျပီး ရင္ထဲတြင္ေဖာ္ျပမတတ္ေလာက္ေအာင္ စိတ္လွဳပ္ရွားခံစားမိသည္။ စိတ္ထဲတြင္လည္း”ေၾသာ္… မိဘေမတၱာ… မိဘေမတၱာ… သားသမီးတို ့အေပၚတုႏွိဳင္းမဲ့ေအာင္ၾကီးမားလွပါတကား။ အရင္က မိဘေမတၱာအေၾကာင္း စာထဲေပထဲ၊ ၀တၳဳရုပ္ရွင္ထဲတြင္သာ သိဖူး၊ျမင္ဖူး၊ၾကံဳေတြ ့ခံစားဖူးျပီး၊ အခုအခါမွ ကိုယ္ေတြ ့ၾကဳံေတြ ့ရျပီး၊ မိဘေမတၱာဆိုသည္မွာ သားသမီးတို ့အေပၚအတုိင္းအဆမဲ့ေအာင္ၾကီးမားလွပါတကား။“ဟုမွတ္ခ်က္ခ်မိသည္။

မိမိလက္ေတြ ့ၾကံဳေတြ ့ဖူးေသာမိဘေမတၱာ အေၾကာင္းကုိ အျခားသားသမီးမ်ားအားလုံးကိုလည္းမွ်ေ၀ခံစားေစလုိေသာ ရည္ရြယ္ ခ်က္အာသီတျဖစ္မိျပီး၊ တစ္ေန ့အေဖ့အေၾကာင္းေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ေရးျဖစ္ေအာင္ေရးျပီး အေဖ့အားတစ္စိတ္တစ္ပုိင္းေက်းဇူး ဆပ္ရမည္ဟုေတြးမိသည္။ ကြ်န္ေတာ့္နည္းတူ အေ၀းေရာက္ေနေသာအေ၀းေရာက္သားမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ညီအစ္ကုိ ၊ေမာင္ႏွမမ်ား အားလည္း မိဘရဲ့ဂုဏ္ေက်းဇူးေမတၱာကုိအစဥ္သတိရေအာက္ေမ့ျပီး မိဘေက်းဇူးသိတတ္ ဆပ္တတ္ေသာသားသမီ္းအလိမၼာမ်ားျဖစ္ ၾကေစလုိေသာဆႏၵျဖင့္ဤေဆာင္းပါးအားေရးသားမွ်ေ၀ခံစားလုိက္ပါသည္။ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္မဟုတ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္ အေရးအသားမွားယြင္းညံ ့ဖ်င္းမွဳမ်ားရွိပါကသည္းခံဖတ္ရွဳေပးပါရန္အႏူးအညြတ္ပန္ၾကားအပ္ပါသည္။ ။

ကိုယ္တိုင္ေရးကဗ်ာ...

ခ်စ္သူ

ခ်စ္သူ...
မျမင္တာၾကာေတာ့လည္း သတိရ
ျမင္တာျကာေတာ့လည္း ေမ့မရ
သိပ္ခက္တယ္ခင္။

ခ်စ္သူ...
အေတြးမွာလည္း ေဖ်ာက္မရ
အိပ္မက္မွာလည္း အျမဲေတြ ့ရ
အအိပ္ခက္တယ္ခင္။

ခ်စ္သူ...
ေ၀ဟင္ၾကည့္လည္း ပံုရိပ္တစ္ခ်ပ္
ရင္ခြင္ထိလည္း ပုံႏွိက္ရိုက္ႏွက္
အဆိပ္တက္တယ္ခင္။

ခ်စ္သူသာ...
သိျမင္စာနာလွ်င္
အၾကင္နာေရတစ္စက္နဲ ့
အစဥ္သာျငိမ္သက္ေအးသြားေအာင္
ျဖန္းပက္(ကမ္းဆက္)လွည့္ပါခင္။

(ေယာ္နသံဇင္ေယာ္၏ခံစားမွဳ။)